Wakacje.

Wiem, wiem. Przeminęło z wiatrem i nastał czas błogosławiony przez większość rodziców, rok szkolny, ale to może w następnym wpisie.

W tym roku były wyjątkowe wakacje. Ostatni tydzień szkoły dopadło nas zapalenie ucha. Pisząc „dopadło nas”, mam na myśli oczywiście zapalenie ucha u Małego Księcia, a że łączy nas wyjątkowa więź matka-syn, opierająca się albo na symbiozie, albo na pasożytnictwie (w zależności od warunków) to zdecydowanie dopadło to „nas”. Zakończenie roku szkolnego…I wakacje, które zaczęły się od ospy. A co może być gorszego od ospy w wieku 9 lat? Otóż ospa w wieku lat 44. Pamięć jednak bywa ulotna i okazało się, że Mój Luby nie przechodził ospy za dziecka. Z racji naszej wyjątkowej (która również opiera się na symbiozie lub na pasożytnictwie) więzi mąż-żona, przechodziliśmy też i ospę. Pod koniec wakacji dorzucono nam jeszcze brodawki na stopach od basenu szkolnego, z którymi walczymy do dziś. Gdy minęły już wakacje i nastąpił piękny czas roku szkolnego, wystarczyły mi dwa dni, by przytulić do siebie przeziębienie, bo było takie samotne i pałętało się pod nogami, no to podniosłam i zaniosłam do domu. Byłam na tyle samolubna, że nie podzieliłam się przeziębieniem z nikim. Rozgościło się na tydzień i chętna już jestem okrutnie żeby się pożegnać, szczególnie, że przez tę niedyspozycję nie dotarła do nas wczoraj Wróżka Zębuszka. I dziwię się samej sobie , że już nie mogę doczekać się następnych wakacji;))))